to be frightened at, struck with consternation.
συμπίπτω incido, ruo, collabor ἑκπλήσσομαι timeo, terror, de statu mentis decido. Պակնուլ. սրտաբեկ լինել. անկանիլ իբր ի վախից. (պէսպէս առմամբ) խիստ վախնալ, սիրտը փրթիլ, լեղին պատռիլ.
Քուն հատաւ յերեսաց իմոց, պախեալ եմ ի սիրտ իմ ի հոգոց իմոց. (՟Ա. Մակ. ՟Զ. 10։)
Ի բաց գնասցեն (ամօթով). պախեալք եւ թաքուցեալք։ Ոչ վայրապար ղօղակ զնապաստակն կարծեալ վասն ղօղելոյն եւ պախելոյ. (Փիլ. առ լիւս.։)
Ոչ առ մարմնոյն տկարանալ մատնէին ի պարտութիւն, այլ առ ի խորհրդոցն պախելոյ. զի ինքեանք զանձինս տային ի պարտութիւն։ Ոչ պախիցի երկիւղիւն. (Ոսկ. ես.։ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)
Ամենեւին ուրացաւ, եւ յահէն պախեալ գտաւ. (Երզն. մտթ.։)
Պախիլ վավաշ հրով. (Տօնակ.) (նովին ոճով վարի եւ յն. πλήσσομαι ardeo )։
Իսկ (Ուռպ.)
Առեալ քարինս՝ կոծէր զկուրծսն. եւ այնքան պախէր՝ զի իջանէր վտակ արեանց. իմա՛ բախէր։
Իսկ (Պտմ. աղեքս. ըստ միում եւեթ ձ.)
Զոհս փողոտել հանել դնել տայր ի վերայ բագնի. հրամայեաց եւ ի պախիս կնդրուկ սաստիկ ծխել. անյայտ մնայ բանն, եթէ չիցէ պախ եփեալ զոհն։