adj.

fighting with rabid fury;
combatting with malice.

adj.

Չար մարտիկ. չարութեամբ մարտնչօղ. եւ Ուր լինի չարաչար մարտ. կամ Յարուցանօղ զմարտ չար.

Ընդդիմակռուութիւն ընդդէմ չարամարտ բռնաւորին. (Յհ. կթ.։)

Աղտտեցեր զնա յայսմ սնոտի եւ չարամարտ կենցաղոյս. (Հ. յուլ. ՟Ժ՟Ե. որ ի Հ=Յ. Չարամարդ։)