adj.

evil-minded, ill-intentioned, malevolent, malignant, malicious, wicked;
cunning, crafty, cheating.

adj.

κακόνους, κακούργος, ἁγνώμων mala mente praeditus, malignus, improbus. Որոյ միտքն է չար. չարախորհ. չարասիրտ. չարագործ. նենգաւոր.

Ո՛վ հոգի չարութեան, եւ չարամիտ. (Ածազգ. ՟Ժ՟Գ։)

Եթէ չարամիտ ոք լեալ էր, կարօղ էր այլազգ ասել։ Որպէս չարամիտքն կարծեցին։ Զի նոցա՝ որ չարամիտքն էին՝ դիւրընկալ լինիցի. (Ոսկ. յհ.։)

Չար մարդոյ ընծայն, որ չարամիտն է ... գարշելի համարեսցի աստուծոյ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)

Եկաց ի գործ հազարապետութեանն յազկերտի չարամիտն (միհր) ներսէհ. (Վրդն. պտմ.։)