adj.

impious, sectarian.

adj.

Որ ունի զաղանդ չար.

Ոչ է պարտ ի չարաղանդ մծղնէիցն տեղիս բնակել ումեք. (Յհ. իմ. ատ.։)

Յունկն նըսրայն արկանէր, թէ կան գանձք չարաղանդ կաթողիկոսին. (Յհ. կթ.։)

Չլինին գամագիտք չարաղանդքն. (Վանակ. տարեմտ.։)

Զորս եւ այժմ կրէ բանն երկակողմանի չարաղանդիցն. (Լծ. ածաբ.։)