study, lecture, teaching, instruction;
doctrine, science;
religion, sect;
ուսման ձեւ, affectation, studied effort, endeavours;
առ ուսմանէ, by instruction;
նուիրել յ— զժամանակն, to consecrate all one's time to study;
cf. Թեւակոխեմ.
μάθημα, διδαχή, διδασκαλία dottrina, disciplina. Ուսանելն. ուսողութիւն. տեղեկութիւն. հմտութիւն. գիտութիւն. արուեստ. կրթութիւն. սովորութիւն. վարդապետութիւն. կրօնք. դեն. աղանդ.
Դու իսկ ուսուցեր նոցա ուսումն՝ տիրել ի վերայ քո։ Արձանագիր, ի կատարած զառանցելոց ժամանակաց առ ուսմանէ (կամ ուսմէ)։ Զուսումն մանկութեան։ Ոչ եթէ մարդկեղէն ուսմամբ։ Յուսմունս պէսպէսս.եւ այլն։
Ի բա՛ց լիցի չար վարդապետին եւ չար ուսմունքն. (Յճխ. ՟Ի՟Բ։)
Բարձցես զամենայն ուսմունս մոլորութեան մարդկանն։ Հանդէս առնէր ամենայն ուսմանց։ Կալցին զուսումն վարդապետութեան մոգաց. (Եղիշ. ՟Բ։)
Ուսուցանել առ հասարակ զբնաւս՝ զարս եւ զկանայս՝ զուսմունս մոգուցն. (Փարպ.։)
Մերթ՝ Ուսուցանելն. վարդապետելն.
Նստէր յերուսեղէմ յուսումն». այսինքն յուսուցանել զժողովուրդն. (Եփր. ՟ա. մնաց.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ուսումն | ուսմունք |
| accusatif | ուսումն | ուսմունս |
| génitif | ուսման | ուսմանց |
| locatif | ուսման | ուսմունս |
| datif | ուսման | ուսմանց |
| ablatif | ուսմանէ | ուսմանց |
| instrumental | ուսմամբ | ուսմամբք |