fond of study, of learning, studious, diligent;
lettered, erudite.
ՈՒՍՈՒՄՆԱՍԷՐ կամ ՈՒՍԸՄՆԱՍԷՐ. φιλομαθής cupidus discendi, doctrinae φιλόπονος studiosus. Սիրօղ ուսմանց եւ գիտութեանց. գիտնաւոր, բանասէր. ժիր. եւ Փոյթ. երկասէր.
Էր ուսումնասէր յոյժ, եւ աստուածասէր անչափ։ Թէ ուսումնասէր ոք իցես. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։ Կոչ. ՟Դ։)
Առանձին ուսումնասիրացն խնդիր։ Լոյս ճշմարտութեան յուսումնասէրս ծագէ. (Փիլ. նխ. ՟բ.։ Սեբեր. ՟Թ։)
Օրինակ բարեաց ուսումնասէր առընթերակայիցն լինէին. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Ասեն ուսումնասէրք։ Բազում ուստեք մարթի իմանալ ուսումնասիրաց. (Կիւրղ. ծն.։ Կիւրղ. ել.։)
Տեղեա՛կ են այսմ ուսումնասէր անձինք. (Արծր. ՟Գ. 1։)
Որ վասն նոցա գիրք են, յայտնեն ուսըմնասիրաց. (Ածաբ. մակաբ.։)
Այլ զայն ուսմնասիրաց թողցուք. (Ոսկ. ես.։)
Պէսպէս զարդուք յօրինեալ կատարեաց զմիտս ուսմնամիրացն. (Համամ առակ.։)
ՈՒՍՈՒՄՆԱՍԷՐ. ա. իբր Ուսումնասիրական.
Ուսումնասէր մտօք գիտասջի՛ր։ Ուսումնասէր մտօք լսել։ Ուսումնասէր անունն աթենացւոց։ Զուսումնասէր եւ զաշխատասէր վարս ստանայր յինքեան. (Կոչ. ՟Դ։ Սեբեր. ՟Թ։ Վրք. ածաբ.։ Նիւս. ի սքանչ.։)