adj.

having, containing.

adj.

ἕχων habens. Ունօղ. որ ունի. ունեցօղ.

Եւ ծով դրուատի՛ ունակ մարգարտի. (Նար. մծբ.։)

Չունիմ մի մասն ի բոլորին, այլ եմ ունակ հակառակին։ Մատուցանէ քեզ օրինակ, զորս ի մանկանց՝ բարեաց ունակ։ Զունակ բուրման անոյշ խնկին. (Շ. յիսուս որդի. Շ. այբուբ. Շ. եդես.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ամենունակ

Ամէնունակ

Այսգունակ

Անընդունակ

Անընդունակութիւն, ութեան

Անունակ

Անպարունակ

Անպարունակելի

Անփառունակ

Աշխարհապարունակ

Առինչունակ

Աստուածունակ

Արժանընդունակ

Արծաթունակ

Արձանունակ

Արքունական

Բազմագունակ

Բազմապարունակ

Բազմունակ

Բարունակ, ի, աց

Voir tout