to be prodigal, to live lavishly, to squander, to waste, to dissipate, to lavish, to abandon oneself to debauchery, to lead a dissolute life.
διαχέομαι, διαχύω, ἑκχύομαι diffundor, me effundo ἁκόλαστος εἱμι lascivus sum. Զեղխիլ. անառակել. շուայտիլ. յանչափս բերիլ.
Շռայլեցայց ի պոռնկութիւն (կռապաշտութեան)։ Մի՛ շռայլիր դու ի պէսպէս խորտիկս. (Երեմ. ՟Բ. 20։ Սիր. ՟Լ՟Է. 32։)
Շարժի եւ շռայլի յարբեցութիւն անյագութեան։ Վասն շռայլեալ գարուն. (Եղիշ. խաչել. եւ Եղիշ. յես.։)
Առ կրպակս մտանել, եւ շռայլել. (Կանոն.։)
Շռայլեալ ցանկութեամբ. (Եզնիկ.։)
Մերկացաւ յովսէփ զհանդերձս, եւ ընկէց առ շռայլեալն։ Եւ ոչ ի դրժանս շռայլեալ կնոջն անկանէր։ Յաղթեաց շռայլեալ կնոջն. (Սեբեր. ՟Ը։ Բրս. մախ.։ Վրդն. ծն.։)
Յանապատի տատրակ ... ի շռայլեալ ժողով չարացն պարգեւ տուար իժին. (Տաղ.։)
Նա շռայլեալ մտօք կաքաւէր. (Երզն. մտթ.։)
անուանիմք շռայլեալք, որ է ստուգաբանութեամբ սեռ այլայլեալ, այսինքն զանմարմինն ի մարմին փոփոխեալ. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Խ՟Է։) Լծորդ երեւի եւ ընդ թ. որպէս տարածիլ յանչափս. լայնիլ.
որպէս եւ յասելն (Լմբ.)
Մի՛ լիցի այնքան առաջի իմաստնոցդ շռայլել. իմա՛, ընդարձակիլ, համարձակիլ։