cf. Զեղխեմ.
ԶԵՂԽԻՄ կամ ԶԵԽԻՄ. որ եւ ԶԵՂԽԱՆԱԼ. διαμαρτάνω pecco, erro որպէս Յանցանել, սխալել.
Զեխեսցի՝ որ բացատրեացն. որբար, թեւ՝ եթէ բացատրեսցի հաւու, ո՛չ հակադարձէ, հաւ թեւոյ. (Արիստ. առինչ.։)
Այլ առաւել՝ Զանցանել ըստ չափ. կամ արտաքս զեղանիլ. ἑκχύομαι effundor որ եւ Սխալակել գինւով, եւ այլն.
Ըստ մոլորութեանն Բաղաամայ զեղխեցան զհետ վարձուց. (Յուդ. 11։)
Թէ գիտէր զգինւոյն բնութիւնն, եւ զեղխեցաւ. (Կիւրղ. ծն.։)
Ի գինւոջ զեղխեալ. (Խոր. ՟Գ. 55։)
Արբենալ եւ զեղխել. (Յհ. իմ. ատ.։)
Ի զեղխողացն եւ յարբեցողացն փախիցո՛ւք. (Ոսկ. մտթ.։)
Թէ զեղխիս, եղեր ծառայ ախտին. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)