adj. adv.

ἁμυδρότερος, , ἁμυδρότατος debilior, -ius. Կարի նւաղ. տկարագոյն.

Զի նուազագոյն երեւեցուսցէ զՅովբայ իմաստութիւն, իբրեւ թէ մանկագոյն իցէ ժամանակօք. (Իսիւք.։)

Որ փոքր ինչ մեկուսին են, ըստ չափոյն՝ որչափ ինչ մեկնեալն է, նուազագոյնս լսեն զբարբառն. (Մաքս. ի դիոն.։)