adj.

Որպէս Նաւաստի, եւ նաւաստական.

Եւ նաւելոց՝ որք ի ծովու, ղեկավարք եւ նաւաստիք. (Շ. հրեշտ.։)

Ճանապարհորդ, նաւապետ, նաւաստիք, եւ վաճառականք. (Սկեւռ. ի լմբ.։)

Ի զինուորական նահատակութեանցն, եւ ի նաւաստիկ վաճառաշահութեանց դիւրաւ ճանաչի. (Պիտ.։)