adj.

shipwrecked;
— նաւաստի, ծովագնացք, the shipwrecked mariners or people, the survivors from a wreck;
— լինել, to be shipwrecked, cast away.

adj.

ναυαγός naufragus. Ոյր նաւն է բեկեալ խորտակեալ. կրօղն զնաւաբեկութիւն.

Փրկեա՛ ի վտանգէ զնաւաբեկս ի յալեաց ծովէ (կամ ծովու). (Շար.։)

ՆԱՒԱԲԵԿ ԼԻՆԻՄ. ՆԱՒԱԲԵԿԻՄ, ացայ. ναυαγέω, -έομαι naufragor, naufragium patior, vel facio. Կրել զխորտակումն նաւու. վտանգիլ կամ կորնչիլ ի ծով յերեսաց խորտակման նաւին (իրօք կամ նմանութեամբ.

Ի ներքոյ կալով նաւելն մեզ, հետեւի նաւաբեկ լինել՝ կամ ոչ. (Նիւս. բն.։)

Նաւաբեկեցայց եւ ի յուսոյ։ Նաւաբեկեցելումն տու՛ր ձեռն. (Ածաբ. Առ որս. ՟Ը. եւ Ածաբ. աղք.։)

Առ նաւահանգստին բիւրաւոր բեռամբքն նաւաբեկեցաւ. (Սարգ. յկ. ՟Թ։)

Մի՛ քրէիքուր վարուց չարութեամբ նաւաբեկեալք ապաշաւեսջիք. (Յհ. կթ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Նաւաբեկիմ, կեցայ

Նաւաբեկութիւն, ութեան

Voir tout