shipwrecked;
— նաւաստի, ծովագնացք, the shipwrecked mariners or people, the survivors from a wreck;
— լինել, to be shipwrecked, cast away.
ναυαγός naufragus. Ոյր նաւն է բեկեալ խորտակեալ. կրօղն զնաւաբեկութիւն.
Փրկեա՛ ի վտանգէ զնաւաբեկս ի յալեաց ծովէ (կամ ծովու). (Շար.։)
ՆԱՒԱԲԵԿ ԼԻՆԻՄ. ՆԱՒԱԲԵԿԻՄ, ացայ. ναυαγέω, -έομαι naufragor, naufragium patior, vel facio. Կրել զխորտակումն նաւու. վտանգիլ կամ կորնչիլ ի ծով յերեսաց խորտակման նաւին (իրօք կամ նմանութեամբ.
Ի ներքոյ կալով նաւելն մեզ, հետեւի նաւաբեկ լինել՝ կամ ոչ. (Նիւս. բն.։)
Նաւաբեկեցայց եւ ի յուսոյ։ Նաւաբեկեցելումն տու՛ր ձեռն. (Ածաբ. Առ որս. ՟Ը. եւ Ածաբ. աղք.։)
Առ նաւահանգստին բիւրաւոր բեռամբքն նաւաբեկեցաւ. (Սարգ. յկ. ՟Թ։)
Մի՛ քրէիքուր վարուց չարութեամբ նաւաբեկեալք ապաշաւեսջիք. (Յհ. կթ.։)