Նաւաբաշխ

s.

(իբր նայաբաշխ). λίμνη palus, stagnum, lacus. Լիճ, ակմ ծովակ, ուր կայ բաժին ինչ ջրոյ կամ ծովու, (յն. լի՛մնի. յորմէ թերեւս եւ Լիմն անապատ ի ծովն բզնունեաց).

Օդոց՝ որ ի ծովային ծոցոյ, ի գետոյ, եւ ի նաւաբաշխից շնչեալ լինին. (Արիստ.։)