adj.

ζηλωτής, ζηλότυπος . (ի τύφος որ է թ. թիւթմէք եւ թուֆան ). aemulator, aemulus. (եբր. քանա, քաննա. ի քէնա, որ է քէն, քին. վասն որոյ նոյն է սիմոն կանանացի, եւ շմաւովն նախանձայոյզ. κανανίτης cananita, cananaeus ). Յուզեալ կոծեալ նախանձու՝ առաւել որպէս օրինաւոր նախանձաւորութեամբ. նախանձաւոր. նախանձախնդիր. եռանդնոտ.

Զնախանձայոյզ զվրէժխնդիր զօրինացն։ Ըստ ճշմարտութեան հայրենի օրինացն եւ նախանձայոյզ էի աստուծոյ։ Ըստ նախանձայոյզ լինելոյ հալածէի զեկեղեցին։ Շմաւովն նախանձայոյզ, կամ կոչեցեալն նախանձայոյզ.եւ այլն։

Նախանձայոյզ եղեն ամենայն ժողովուրդն առհասարակ։ Ոչ եղեն նախանձայոյզ՝ տանել զտապանակն աստուծոյ ի շելով. (Եփր. դտ. Եփր. թագ.։)

Հերա նախանձայոյզ էր հերակալեայ (սակս զաւակաց նորա յայլմէ). (Նոննոս.։)

Արք նախանձայոյզք քինախնդիրք պահեն զկանայս իւրեանց. (Եփր. ծն.։)