presumptuous;
to one's mind or liking, pleasing.
Որպէս Հաճեալ ընդ միտս իւր, ինքնահաճ.
Ոչ մտահաճ հպարտութեամբ ըստ իմում ինչ կամի. (Յհ. կթ.։)
Եւ որպէս Հաճելի մտաց այլոց.
(Մելիքշահ որդի ալփասլանայ) մտահաճ եղեալ՝ զնորայսն (զհօրն) բասրէր իմացմունս իբր եղեալ հակառակ խաղաղութեան եւ կենաց մարդկան. (Սարկ. պտմ. առ սամ.։)
(Իսկ առ Կիրակոսի. վրիպակաւ գրի, Մտահաս եղեալ։)