adj.

very plaintive, uttering loud lamentations.

adj.

Ուր իցէ կական մեծ.

Մեծակական ձայնիւ հառաչեմ. (Նար. ՟Ժ՟Է։)

Մեծակական հառաչմամբ. (Ճ. ՟Գ.։)

Մեծակական ողբովք. (Ճ. ՟Բ.։ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Թ։ Ժող. հռոմկլ.։)