adj.

very intelligent, talented, witty, very wise.

adj.

μεγαλόφρων cui magnus est animus, vel intellectus, sapientissimus. Մեծն հանճարով. հանճարեղ. մեծախոհ. իմաստուն. շատ խելացի.

Մեծահանճար վարդապետիդ իմոյ արիստոտէլի. (Պտմ. աղեքս.։)

Մեծահանճարն կիւրեղ։ Մեծահանճար իմաստնովքն. (Յհ. իմ. երեւ.։ Պիտ.։)

Յայսոսիկ միայն մեք հզօրագոյնք եւ մեծահանճարք. (Առ որս. ՟Գ։)

Ուր բազում է փտութիւնն, մեծահանճար բժշկի է պէտք. (Կլիմաք.։)

Գիտէ քոյդ մեծահանճար մակամտածութիւն. (Մագ. ՟Կ՟Ե։)