to assemble, to gather together, to collect;
to amass, to hoard, to accumulate, to heap up;
to infer, to conclude;
to concentrate;
to compile;
to stock;
— զանձն, զխորհուրդս or զմիտս, to retire within oneself;
to collect one's thoughts, to meditate.
συλλέγω colligo συνάγω, ἁθροίζω congrego περιστέλλω coarcto στοιβάζω constipo եւ այլն. Ի մի ածել կամ աճեցուցանել՝ քաղելով աստի եւ անտի. ժողովել. գումարել. ամփոփել. ամբարել. կուտել. դիզել. ժողվըտել. Տե՛ս (Գ. Թագ. ՟Ժ՟Դ. 10։ ՟Բ. Մնաց. ՟Բ. 16։ Երգ. ՟Բ. 5։ Եզեկ. ՟Ի՟Թ. 5։ ՟Գ. Մակ. ՟Զ. 4. եւ այլն։)
Որ ոչ ունի քանակ եւ հաւաքումն, այդպէս չափ դնէք եւ հաւաքէք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 38։)
Հաւաքել զառ եւ զաւար, կամ զբազմութիւն, կամ զնիւթ. ոսկի, կամ ինչս, մարտիկս, զդասս կրօնաւորաց. (Պիտ.։ Խոր. ՟Բ. 77։ Վրք. հց. ՟Բ։ Նար. ՟Ի՟Ա։ Զենոբ.։)
Զհամայնն հաւաքեսցէ առ ի նոյն մարմին իւրումն գլխոյ։ Յինքն հաւաքէ. (Նար. ՟Խ՟Է. ՟Հ՟Ե։)
Ի չարութիւն հաւաքեալսն ո՞ արդեօք գովեսցէ. (Առ որս. ՟Ժ՟Է։)
Զխորհուրդդ ի քեզ հաւաքեա՛. (Նեղոս.։)
Մի՛ հաւաքեր ի վերայ նորա մեղադրանս. (Վրք. հց. ՟Ժ։)
ՀԱՒԱՔԵԼ. Հաւաքաբանել. եզրակացուցանել. Տրամախոհութիւնն է՝ որ հաւաքէ։ Մարդում միայնում գոյ հաւաքելն. եւ այլն։ (Անյաղթ վերլծ. արիստ.։)
Զի՞նչ կամիս աստուստ հաւաքել. (Աթ.։)
Առեալ զպատճառն՝ բնութեամբ առաջարկութեանն մեծագոյն բնութիւն հաւաքեն. (Առ որս. ՟Գ։)