hy    |   fr

Հաւաքարան

s.

place of assembly;
receptacle.

s.

Տեղի հաւաքման. ժողովարան. ընդունարան.

(Երկիր) աքսորելոյն տեղի, տրտմութեան հաւաքարան, եւ մահու պատուհասի ժողովարան. (Թէոփիլ. ծն.։)

Կենդանեացն հաւաքարան (տապան նոյի). (Նար. մծբ.։ եւ Վրդն. պտմ. եւ Վրդն. սղ. եւ Վրդն. երգ.։)

Հաւաքարան ամենայն սրբոց. (Վրդն. աշխարհ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հաւաքարան հաւաքարանք
accusatif հաւաքարան հաւաքարանս
génitif հաւաքարանի հաւաքարանաց
locatif հաւաքարանի հաւաքարանս
datif հաւաքարանի հաւաքարանաց
ablatif հաւաքարանէ հաւաքարանաց
instrumental հաւաքարանաւ հաւաքարանաւք