cf. ՀԱՒԱՍՏԻ.
Ի ձեռն յոլովից եւ հաւաստից պատկերաց եւ վերաճառութեանց ընդարձակին. (Դիոն. եկեղ. (յն. հաւաստագունից. գուցէ եւ ի հյ. այսպէս էր գրելի։))
Բայց լինի եւ մակբայ՝ ՀԱՒԱՍՏԻՒ, իբր Հաւաստեաւ.
Հաւաստիւ մի՛տ դիր բանին. (Խոսր. տպ. հաւաստի։)
Եթէ տրտմիս, հաւաստիւ ասես ցքրիստոս, ոչ կամիմ զդեղ քո ընդունել. (Վրք. հց. ձ։)