adj.

pompous, solemn;
public;

s.

combatant, athlete, champion.

adj.

εὕδημος, δημόσιος publicus εὑκλεής celebris եւ այլն. Հրապարակական. համաշխարհական. քաղաքական. դիմոսական. միաբանական. ատենական. հռչակաւոր. երեւելի. տօնախմբական.

Թագաւորն ի մէջ անցեալ հանդիսաւոր աղօթիւք. (Աբր. մամիկ.։)

Զարդարումն քաղաքավարութեան, հանդիսաւոր գործք. (Արիստ. աշխ.։)

Ի հին պատմութեան, եւ ի խօսս հանդիսաւորս. (Փիլ. բագն.։)

Իբր ի հանդիսաւոր ատենի դատաստան արարից. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 21։)

Տօնախմբութեամբ, եւ հանդիսաւոր կացրդիւք. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Բ։)

Հանդիսաւոր տօնախմբութեամբ. (Շ. թղթ.։)

Հանդիսաւոր եւ հռչակելի չարութիւն. (Երզն. լս.։)

Զհանգամանս չարին խափուցանել հանդիսաւոր յառաջադիմութեամբ. (Յճխ. ՟Ի՟Գ. որ հայի եւ ի յաջորդ նշ։)

ՀԱՆԴԻՍԱՒՈՐ. ἁθληστήρ, ἁνταγωνιστής certator, athleta ἁθλητικός athleticus. Մրցօղ, մրցական. ըմբիշ. նահատակ. ճգնաւոր. եւ Ճգնողական. առաքինի.

Եղիցի պայծառ հանդիսաւորն՝ ոչ յորժամ մարտնչին, այլ յորժամ մարտուցեալ՝ ոչ լինի ըմբռնեալ։ Ոչ այնպէս զհանդիսաւորն՝ ձիթենւոյն պտուղ առնէ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 33։)

Ասպարէզ հռետորական հանդիսաւորաց. (Պիտ.։)

Տայ ի վանս սրբոց եւ հանդիսաւոր արանց. (Արծր.։)

Հանդիսաւորքն՝ զժուժկալն. (Սկեւռ. լմբ.։)

Մեծն եւ հանդիսաւոր ճգնաւորն բարսեղ՝ մականուամբ ճոնն կոչեցեալ. (Վրդն. յանթառամն.։)

Ճգանց եւ հանդիսաւոր աշխատութեանց։ Զմիտսն բարաւոք յօրինել, եւ հանդիսաւոր առաքինութեամբ առ աստուծոյ կացուցանել. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Զ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հանդիսաւոր հանդիսաւորք
accusatif հանդիսաւոր հանդիսաւորս
génitif հանդիսաւորի հանդիսաւորաց
locatif հանդիսաւորի հանդիսաւորս
datif հանդիսաւորի հանդիսաւորաց
ablatif հանդիսաւորէ հանդիսաւորաց
instrumental հանդիսաւորաւ հանդիսաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հանդիսաւորիմ

Voir tout