hermit, anchorite, solitary, recluse;
martyr;
combatant, warrior, champion, athlete;
cf. Ճգնազգեաց.
ἁσκητής ascetus, monachus ἁθλητής athleta, pugil ἁγωνιστής agonista, propugnator. Ճգնօղ. որպէս միայնակեաց.
Յայտնեցաւ ճգնաւորի ումեմն։ Ո՛վ սուրբ հայր ճգնաւորաց։ Ճգնաւորօքն անապատին. (Խոր. ՟Բ. 88։ Շար.։ Յիսուս որդի.։)
ՃԳՆԱՒՈՐ. Նահատակ. մարտիրոս.
Զանյաղթելի ճգնաւորացն զյիշատակ։ Բարեխօսութեամբ եւ աղօթիւք սուրբ ճգնաւորացս։ Ճգնաւոր քրիստոսի (սուրբ ստեփանոս). (Շար.։)
Ճգնաւորք ճշմարիտք՝ վկայք քրիստոսի. (եւ այլն. Ժմ.։)
ՃԳՆԱՒՈՐ. Առաքինի՝ մրցօղ ընդդէմ սատանայի, մարմնոյ, եւ աշխարհի.
Ճգնաւորին քրիստոսի, եւ պատուական վկային (յակ. մծբ). (Շար.։)
Սուրբ ճգնաւորօքն աղաչեսցուք զտէր, որք զչարսն պարտեցին եւ այլն. (Ժմ.։)
Ճգնաւորք ասին, զի ընդդէմ սատանայի պատերազմաւ ճգնեցան. (Խոսր.։)
Զճգնաւորացն յայտնէ զգործս։ Իբր հանդիսացեալ ընդ ճգնաւորին. (Նար. ՟Ժ՟Գ. ՟Կ՟Ա։)
ՃԳՆԱՒՈՐ. Ըմբիշ. գօտեմարտիկ ագոնարար. (իրօք կամ նմանութեամբ)
Անինչ կրօնաւոր՝ ճ անըմբռնելի. (Վրք. հց. հին թրգ.)
ուր ըստ յետին թրգ. ասի,
Ըմբիշ է մերկ՝ որ ոչ զմիջոյ ըմբռնի։
Ոչ այնպէս զհանդիսաւորսն (յագոնի) ձիթենւոյ պտուղ առնէ, որպէս զբարեպաշտութեան ճգնաւորս՝ ողորմութիւնն. (Ոսկ.։ յհ. ՟Բ. 35։)
ՃԳՆԱՒՈՐ. ա. Ճգնաւորական. ճգնողական.
Ի ձեռն անարատ ճգնաւոր վարուց քոց. (Ճ. ՟Ա.։)
Նահատակութիւնս սուրբս, առաքինութիւնս ճգնաւորս. (Բրս. պհ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ճգնաւոր | ճգնաւորք |
| accusatif | ճգնաւոր | ճգնաւորս |
| génitif | ճգնաւորի | ճգնաւորաց |
| locatif | ճգնաւորի | ճգնաւորս |
| datif | ճգնաւորի | ճգնաւորաց |
| ablatif | ճգնաւորէ | ճգնաւորաց |
| instrumental | ճգնաւորաւ | ճգնաւորաւք |