to torment or trouble oneself, to lead a laborious, painful life, to labour, to suffer much;
to afflict one's body, to subdue one's passions, to devote oneself to an ascetic life, to mortify, to macerate;
to strive, to endeavour, to make an effort, to exert oneself, to take pains;
to combat, to resist;
to venture, to risk, to jeopard oneself.
κινδυνεύομαι, ἁσκέω, ἁγωνίζομαι , ἁθλέω, πολεμόομαι, κακοπαθέω եւ այլն. periclitor in praelio, certo, studeo, exerceo me, mala tolero եւ այլն. Ի ճիգն մտանել. տալ զանձն կամ մատնիլ ի վաստակս, ի վիշտ եւ ի նեղութիւն. կրել կամաւ խոշտանգանս. ճնշել զանձն. մրցիլ. նահատակիլ. կրթիլ. ջանալ. աշխատիլ. լծ. թ. սըգը՝ սըգընթը՝ էլէմ չէքմէք
Որ պատառէ փայտ, նովին ճգնեսցի (կամ վշտասցի)։ Յորում եւ ես իսկ ճգնիմ անխիղճ միտս ունել։ Յամենայնի ճգնեաց։ Ընդէ՞ր եւ մեք ճգնիմք յամենայն ժամ։ Ճգնիցիք ի վերայ հաւատոցն։ Ճգնէին ի ձեռաց պատերազմողաց, եւ այլն։ Ճգնեալ նահատակեցայք յերկրի՝ յաղթօղք ի պատերազմի։ Եւ քաջութեամբ արիաբար ճգնեալ. (Շար.։)
Յանձն առեալ զխստամբերութիւն վարուց՝ ճգնէին առաւել քան զառաւել. (Խոր. ՟Գ. 49։)
Լաւ իցէ մարդոյ մահուչափ ճգնել՝ քան յայդպիսի օրինաց ուրանալ. (Եղիշ. ՟Բ։)
Ճգնէր ի պնդութիւն պահոց։ Չափաւորապէս գնել։ Առաւել ճգնեցաւ. (Ճ. ՟Ա.։ Վրք. հց.։)
Ընդդէմ մեր այնչափ ճգնեցան (հեթանոս փիլիսոփայք)։ Ճգնի նոր իմն ճգունս, զոր եւ ոչ ի միում յայլոց թղթոցն ճգնեցաւ. (Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. գղ.։)
Ճգնեցաւ ի ցաւս անձին իւրոյ (հերովդէս). (Եւս. պտմ. ՟Ա. 8։)
Զարմասցուք ընդ ճգունսն, զոր մեծ ճգնողն (յոբ) ճգնէր. (Իսիւք.։)