s.

destroyer, massacrer;
slaughterer, exterminator.

adj.

Որ կոտորէ.

Օձսկոտորիչս. (Թուոց. ՟Ի՟Ա. 6։ Երեմ. ՟Ը. 17։)

Պատրաստ է սուրն՝ տալ ի ձեռս կոտորչի. (Եզեկ. ՟Ի՟Ա. 11։)

Թեւականք օդոյս կոտորիչք. այսինքն պատառօղք. (Սեբեր. ՟Ա։)