hy    |   fr

Կոչութիւն

s.

ԿՈՉՈՂՈՒԹԻՒՆ ԿՈՉՈՒԹԻՒՆ. cf. ԿՈՉՈՒՄՆ.

Ձայն ի վերուստ իսկ արձակէ կոչողութիւն. (Ոսկիփոր.։)

Սնոտի ձայնիւ չափ, եւ սոսկ անուան կոչութեամբ. (Կիւրղ. գանձ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կոչութիւն կոչութիւնք
accusatif կոչութիւն կոչութիւնս
génitif կոչութեան կոչութեանց
locatif կոչութեան կոչութիւնս
datif կոչութեան կոչութեանց
ablatif կոչութենէ կոչութեանց
instrumental կոչութեամբ կոչութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անուանակոչութիւն, ութեան

Գետնակոչութիւն, ութեան

Մեռելակոչութիւն, ութեան

Որովայնակոչութիւն, ութեան

Ստուերակոչութիւն, ութեան

Վերակոչութիւն, ութեան

Voir tout