s.

gr vocative.

adj.

κλετικός vocativus. Յայտարար կոչման, կամ ձայնելոյ զոք յանուանէ, կամ կարդալոյ առ նա. որպիսի է վերջին հոլովն. ո՛վ պետրէ. ա՛յր դու՞ ո՛ արք. տէ՛ր իմ, տեա՛րք.

Կոչականդ յայտնի առասական. (Երզն. քեր. (գրեալ էր՝ առհասարակական, որ է սխալ, որպէս յայտ է ի յն։))