s.

calling, call, nomination;
appellation, name, nomination, denomination;
appeal, summons, citation, assignation;
invitation;
invocation;
vocation;
— յետս, retraction, recantation, unsaying, recalling.

s.

κλῆσις vocatio եւ այլն. Կոչելն, կոչիլն. (ըստ ամենայն նշ).

Օր կոչման հրաւիրակի։ Արար թագաւորն կողմունս (կամ կոչունս). (Երեմ. ՟Լ՟Ա. 6։ Եսթ. ՟Բ. 18։)

Շնորհքն եւ կոչումն աստուծոյ։ Զձեր իսկ կոչումնդ տեսէք։ Յո՛ր կոչումն կոչեցաւ, ի նմին կացցէ։ Երկնաւոր կոչմանն բաժանորդք.եւ այլն։

Վերին կոչմանն։ զարթնուլ ի կոչումն բանին կենաց. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա. ՟Ժ՟Գ։)

Եւ այլ այսպիսի կոչմունս։ Որոյ կոչմամբ յորջորջեցան եւ բաղնիքն. (Խոր. ՟Բ. 60. 85։)

Կոչումն անպատիր, կամ ընտանի, կամ պաշտելի (անունն աստուծոյ կարդալի)։ Օծումն կոչման։ Քրիստոնէական կոչմանս։ Ի վեհագունիցդ կոչմանց։ Անուանեալ կոչմամբ յիսուս զքրիստոսն աստուծոյ. (Նար.։)

Ի կոչումն եպիսկոպոսութեան. (Շար. ՃՃ.։)

ԿՈՉՈՒՄՆ ԸՆԾԱՅՈՒԹԵԱՆ. cf. ԸՆԾԱՅՈՒԹԻՒՆ.

Կիւրեղ երուսաղեմացի ի կոչման գիրսն ասէ. (Տօնակ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կոչումն կոչմունք
accusatif կոչումն կոչմունս
génitif կոչման կոչմանց
locatif կոչման կոչմունս
datif կոչման կոչմանց
ablatif կոչմանէ կոչմանց
instrumental կոչմամբ կոչմամբք