call, appeal, invitation;
— յատեան, writ, summons, citation;
— ի մենամարտ, challenge;
— զինուորական, muster, roll-call;
գտանիլ ի կոչն, to be present at roll-call;
տալ կոչոյն պատասխանի, to answer a summons.
Արմատ Կոչելոյ. որպէս Կոչումն. հրաւէր. կանչելը, ձենելը. κλῆσις, πρόσκλησις vocatio, invitatio. (սանս. կօչա, է ձայն, գոչիւն).
ի կոչդ քո դիմեալ գայ։ Ոչ գայ ի կոչն արքայի։ Ոչ գնաց ի կոչ առնն իւրոյ. (Խոր. ՟Բ. 69. 77։ ՟Գ. 35։)
Գդիհոն խնդալից եղեալ ընդ կոչն շապհոյ. (Փարպ.։)
ոչ ոքաւ ի կոչաղերսանաց նորա. (Զքր. կթ.։)
Ճեպել յնթացս ի կոչ լինիցի ի քաղաք ուրեք արքունի. (Ոսկ. եբր. ՟Բ։)
Մեկնել հոգւոյ ի կոչ վերնոյն. (Նախ. ժող.։)
Մի՛ մոռանար զիս իսպառ. (այլ եւ զիմ կոչն յայտնեա՛. ՃՃ.։)
Ի վեր կոչ մարգարէին (այս ինքն մովսէսի ի լեառն). (Փիլ. ել. ՟Բ. 46։)
ԿՈՉ ԱՌՆԵԼ. κλάζω clamo, clango. Կոչել. գոչել. Ձայնու լինել. ազգ առնել. փողել.
ԵՐկոցունց կողմանցն կոչ առնէր պատերազմականն փող. (Պտմ. աղեքս.։)