Լուսաւորութիւն, ութեան

s.

φασῦσις, φωτισμός illuminatio, illustratio λαμπρότης splendor φωτοδοσία luminis datio եւ այլն. Լուսաւորն գոլ. պայծառութիւն փայլումն. լոյս. (զգալի կամ իմանալի).

Իմաստունք ծագեսցեն իբրեւ զլուսաւորութիւն ի հաստատութեան։ Փառօք մեծօք եւ լուսաւորութեամբ ի յաւիտենականէն։ Ցուցցէ աստուած ի ներքոյ երկնից զամենայն լուսաւորութիւնս քո։ Առաւել քան զլուսաւորութիւն արեգական։ Զի մի ծագեսցէ ի նոսա լուսաւորութիւն աւետարանի։ Ի լուսաւորութիւն գիտուոթեան փառացն աստուծոյ։ Լուսաւորութիւն նմանեալ ականց պատուականաց.եւ այլն։

ԼՈՒՍԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. Ծագելն զլոյս. լուսատու լինելն. Ճառագայթումն.

Եղիցին լուսաւորք ի լուսաւորութիւնի հաստատութեան երկնից՝ ծագել յերկիր.եւ այլն։

Զիշխանականն եւ գերիշխանական աստուածապետութեանն հօր լուսաւորութիւն։ Աստուածապետութեանն լուսաւորութեամբ մաքրի։ Մականունութիւն քերովբէին, գերագունին լուսաւորութեան ընդունական. (Դիոն. ստէպ.) (յն. φωτοδοσία լուսատուութիւն, կամ լուսատրութիւն. գուցէ եւ ի հյ. մարթ է այնպէս վերծանել։)

ԼՈՒՍԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. Յայտնութիւն. տեղեկութիւն.

Տաճար կանխագիտական լուսաւորութեանն յարդարեցաւ (եղիա). (Պիսիդ.։)

Խնդրէր ուսանել լուսաւորութեամբ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 19։)

Մտանեն ընդ ականջս պէսպէս լուսաւորութիւնք. (Վահր. յար.։)

ԼՈՒՍԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. դարձ ի խաւարէ կռապաշտութեան ի լոյս աստուածագիտութեան. եւ Հոգեւորապէս լուսաւորիլն ի ներքուստ.

Զմերոյ լուսաւորութեանցն լուսաւոր վերակացուէ ճառելով։ նախաշաւղի եւ լուսաւորութեանցն նահապետի սրբոյն գրիգորի. (Խոր. ՟Բ. 89. Յհ. կթ.։)

Գրոցն խրատք եւ լուսաւորութիւն ոգւոյն. (Խոսր.։)

ԼՈՒՍԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. Մկրտութիւն. φώτισμα illuminatio;
baptisma, -smus.

պարգեւ կոչեմք, շնորհ, մկրտութիւն, օծումն, լուսաւորութիւն։ Օծումն որպէս քահանայական եւ թագաւորական. լուսաւորութիւն՝ իբրեւ զպայծառութիւն. եւ այլն. (Ածաբ. մկրտ.։)

Մկրտութիւնն հոռոմ լեզուաւ լուսաւորութիւն (քօ՛դիսմա) անուանի. (Լծ. ածաբ.։)

Շնորհք սուրբ հոգւոյն իջանէ ի վերայ նորընծային իբրեւ ի լուսաւորութեան աւուրն. (Մաշտ.։)

Առ աւազանին լուսաւորութիւն. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)