resplendence.
cf. ՓԱՅԼԻՒՆ.
Դիտելով մոգուցն զփայլումն աստեղն։ Բացարձակ փայլմամբ հոգւով երգեն։ Ճառագայթարձակ փայլմամբ զամենայն զգայարանս մեր լուսաւորել։ Ի փայլումն հրաշալի լուսոյ։ Երեւեալ իբրեւ զփայլումն տունջեան. (Շար.։ Խոսր.։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Բ։ Շ. մտթ.։)
Մի շիջցին առ ի մէնջ լուսոյդ շնորհաց փայլմունք։ Տօնս տարեկանս փրկչին փայլման կատարեն։ Ներբողեալ ես մաքուրդ փայլումն. (՟Լ՟Գ. եւ Նար. կուս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փայլումն | փայլմունք | 
| accusatif | փայլումն | փայլմունս | 
| génitif | փայլման | փայլմանց | 
| locatif | փայլման | փայլմունս | 
| datif | փայլման | փայլմանց | 
| ablatif | փայլմանէ | փայլմանց | 
| instrumental | փայլմամբ | փայլմամբք |