resplendence.
cf. ՓԱՅԼԻՒՆ.
Դիտելով մոգուցն զփայլումն աստեղն։ Բացարձակ փայլմամբ հոգւով երգեն։ Ճառագայթարձակ փայլմամբ զամենայն զգայարանս մեր լուսաւորել։ Ի փայլումն հրաշալի լուսոյ։ Երեւեալ իբրեւ զփայլումն տունջեան. (Շար.։ Խոսր.։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Բ։ Շ. մտթ.։)
Մի շիջցին առ ի մէնջ լուսոյդ շնորհաց փայլմունք։ Տօնս տարեկանս փրկչին փայլման կատարեն։ Ներբողեալ ես մաքուրդ փայլումն. (՟Լ՟Գ. եւ Նար. կուս.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | փայլումն | փայլմունք |
accusatif | փայլումն | փայլմունս |
génitif | փայլման | փայլմանց |
locatif | փայլման | փայլմունս |
datif | փայլման | փայլմանց |
ablatif | փայլմանէ | փայլմանց |
instrumental | փայլմամբ | փայլմամբք |