to illuminate, to make light, to render clear, to brighten;
to enlighten, to illumine;
to light, to kindle;
to make serene;
to restore to sight, to open the eyes of;
to manifest;
to shine, to glitter, to sparkle, to brighten.
φωτίζω illumino, illustro. եւս եւ ըստ յն. չ. λάμπω, φαίνω, φαίνομαι splendeo, luceo, appareo. Լուսով զարդարել. պայծառացուցանել. լուսաւոր առնել. լուսատու լինել. փարատել զխաւար զգալի կամ իմանալի. լոյս տալ աչաց կամ մտաց.
Ճրագն նշողիւք լուսաւորիսցէ զքեզ։ Քաղաքին չէին պէտք արեգական լուսնի, զի լուսաւորեսցեն զնա։ Լոյսն արդարութեան ոչ լուսաւորեաց զմեզ։ Դու տէր լուսաւորեսցես ինձ զխաւար իմ.եւ այլն։
Լուսաւորել զաս կուրին, կամ զկոյրն. զաս հոգւոյ կամ սրտից. զխաւարեալս մեղօք։ Լուսաւորեա՛ եւ զիս հոգւով։ Անճառ լուսով լուսաւորապես զհաւատացեալս. (Ոսկ.։ Նանայ.։ Լմբ.։ Նար.։ Շար.։)
կամ կր.
Ամենայն աշխարհ պայծառացեալ լուսով լուսաւորէր. (Իմ. ՟Ժ՟Է. 19։)
Լուսաւորեա՛ց լուսաւորեա՛ց երուսաղէմ, զի հասեալ է լոյսքո։ Ես. (կ. 1։)
Արեւու ծագեալ, եւ ոչ լուսաւորիմ։ Լուսաւորեսցին ի սոյն տեսարանք աչաց. (Նար. ՟Կ՟Բ. ՟Ղ՟Բ։)
Եւ ծագել. ցաթել. որ եւ ՃԱՌԱԳԱՅԹԵԼ.
Լուսաւորե ի յիս վերստին զծագումն անստուեր հրաչից գիտութեան աստուածութեան քո։ Լուսաւորեա՛ ինձ զողորմութեանդ քո ճառագայթ. (Նար. ՟Ժ. ՟Լ՟Դ։)
Եւ Յայտնել. ցուցանել. ծանուցանել. պարզել. բացայայտել. բանալ. Ոչ լուսաւորէր մեզ զայն ամենայն. (Դտ. ՟Ժ՟Գ. 23։)
Տե՛ս զիարդ լուսաւորեաց զգոյութիւն երից անձանցն հաւաստի. (Ագաթ.։)
Արարչիդ բան լուսաւորեաց։ Զանպակաս լրութիւն անհասիդ յայտնեալ աշխարհի լուսաւորեցեր։ Իմաստք արուեստից բարձրեալ բժշկիդ բարեհռչակեալ լուսաւորեսցին. (Նար. ՟Հ՟Ա.. ՟Ղ՟Գ. եւ ՟Թ։)
Զամենայնծածուկ տեսութիւնս խորհրդոց լուսաւորէ ի ձեզ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)
Ահաւասիկ լուսաւորեաց զպատրուակաւ ասացեալսն. Յաւելուած բանիս լուսաւորէ զասացեալսդ. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. ժղ.։)
Փայլել. ծագիլ. երեւելի կամ յայտնի կամ յայտնի լինել. փայլիլ.
Այնպէս լուսաւորեսցէ լոյս ձեր առաջի մարդկան։ Լուսաւորեցան երեսք նորա իբրեւ զարեգակն. (Մտթ. ՟Ե. 16։ ՟Ժ՟Է. 2։)
Եւ լոյսն ի խաւարի անդ լուսաւորէ. (Յհ. ՟Ա. 5։)
Իսկ (Կոչ. ՟Ժ՟Ա.)
ի հօրէ զմիտսն լուսաւորեալ՝ ասէ ցնա, դու ես քրիստոս. հելլենաբանութիւն է, կր. հանդերձ հյց. խնդրով. φωτισθείς τὴν διάνοιαν որ ըստ հյ. ասելի է, մտօք կամ ի միտս։