s.

jurisprudence, law, right.

s.

ἑπιγνωμοσιώς cognitio (juris et justitiae), arbitrium. գիտութիւն իրաւանց եւ օրինաց. Հանճարեղութիւն. զգօնութիւն. իմաստութիւն. եւ Ճշմարտութիւն.

ի շրթունս իւր կրէ զիրաւագիտութիւն. (Առակ. ՟Ժ՟Զ. 23։)

Հնչէին զիրաւագիտութիւն աւետարանին կենաց. (Համամ առակ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif իրաւագիտութիւն իրաւագիտութիւնք
accusatif իրաւագիտութիւն իրաւագիտութիւնս
génitif իրաւագիտութեան իրաւագիտութեանց
locatif իրաւագիտութեան իրաւագիտութիւնս
datif իրաւագիտութեան իրաւագիտութեանց
ablatif իրաւագիտութենէ իրաւագիտութեանց
instrumental իրաւագիտութեամբ իրաւագիտութեամբք