people, the multitude, the vulgar;
the mob;
assembly;
synagogue.
λαός populus. Ժողով մարդկան. բազմութիւն ի քաղաքի, ի գաւառի, ի տէրութեան. ազգ. ազգք եւ ազինք. միլլէթ, հալգ.
Խոսեցաւ յականջս ժողովրդեան երկրին։ Դան դատեսցէ զժողովուրդ իւր իբրեւ զմի այր ի մեջ իսրայէլի։ Ժողովրդեանն այլազգեաց։ Լցաւ երկիրդ ժողովրդովք բազմօք։ հրաման ետ փարաւոն ամենայն ժողովուրդն անցանել ընդ յորդանան։ Նա փրկեսցէ զժողովուրդ իւր։ Բժշկէր զամենայն ախտս ի ժողովրդեանն։ Ժողովուրդ է իմ բազում ի քաղաքիս յայսմիկ։ Երկու ազգք են յարգանքի քում, եւ երկու ժողովուրդք յորովայնէ քումմէ զատցին, եւ ժողովուրդ զժողովրդեամբ ելեւել առնիցէ.եւ այլն։
Տիրեցին ժողովրդոց, եւ առին զքաղաքս ազգաց. (Նար. կթ։)
Վասն անօրէն անհաւատին եւ խստերախ ժողովրդին. (Յիսուս որդի.։)
այսօր եկեալ կամու փրկչին առ ի մատնիլ յանօրէն ժողովրդէն. (Շար.։)
ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ. συναγωγή congregatio, coetus. ժողով.
Խոսեա՛ց ընդ ամենայն ժողովրդեան որդւոցն իսրայէլի։ Զենցեն զնա ամենայն բազմութիւն ժողովրդեան։ Սատակեցի անձն այն ի ժողովրդենէ իսրայէլի.եւ այլն։
ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ. ὅχλος plebs, turba. Ամբոխ. ռամիկ. Խառնիճաղանճ.
Երթային զհետ նորա ժողովուրդք բազումք։ Տեսեալ զժողովուրդսն ել ի լեառն։ Ամենայն ժողովուրդն կայր առ ծովեզերբն։ երկնչէր ի ժողովրդենէ անտի։ Գթամ ի ժողովուրդդ, կամ ի վերայ ժողովրդեանս.եւ այլն։
Որ ի ժողովրդեանց անտի ժողովեալ, եւ աշակերտեալ էին. (Կոչ. ՟Ժ՟Ե։)
ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ ՏԵԱՌՆ. որ եւ ԵԿԵՂԵՑԻ. հին եւ նոր իմրայէլ.
Լոյս ի յայտնութիւն հեթանոսաց, եւ փառք ժողովրդեան իւրում իսրայէլի։ Տեսի զչարչարանս ժողովրդեան իմոյ։ Արձակեա՛ զժողովուրդ իմ։ Առից զձեզ ինձ ի ժողովուրդ։ Ես եղէց ձեզ յաստուած, եւ դուք եղիջիք ինձ ի ժողովուրդ։ Այլ դուք ազգ էք ընտիր ... ժողովուրդ սեպհական։ Հովուել ժողովուրդ տեառն, զոր ապրեցոյց արեամբ իւրով։ Որք երբեմն չժողովուրդք, բայց արդ ժողովուրդ աստուծոյ.եւ այլն։
արդ եկայք ժողովուրդ աստուծոյ, եւ հաւատացալք քրիստոսի։ Այսօր ժողովուրդք՝ որք ի հեթանոսաց, եւ այլն. (Շար.։)
ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ. որպէս Ընտանիք եւ ընդոծինք միոյ տանուտեառն կամ նահապետի. իրեն մարդիկը.
Զահի հարաւ յակոբ, եւ զատոյց զժողովուրդն՝ որ ընդ նմա էր։ Ասէ եսաւ. իսկ թողից առ քեզ ի ժողովուրդենէ աստի՝ որ հնդ իս են. (Ծն. ՟Լ՟Բ. 7։ ՟Լ՟Գ. 15։)
ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ. որպէս Ժողովրդական. աշխարհիկ.
եթէ քահանայապետն օծեալ մեղանչիցէ առ ի ժողովուրդն յանցուցանելոյ։ Մովսէս եւ ահարոն օրհնեցին զամենայն ժողովուրդն։ Քաւեսցէ վասն քահանայիցն, եւ վասն ամենայն ժողովրդեանն քաւեսցէ։ Մխիթարեզէք զժողովուրդ իմ, քահանայքդ խօսեցարուք.եւ այլն։
Ամէն ասելովն՝ կցորդ լինին ժողովուրդքն քահանայից. (Խոսր.։)
Քահանայք եւ ժողովուրդք հայցեմք ի քէն տէր բարեգութ. (Շար.։)
ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ. σύναξις, συνέδριον synaxis, concilium, tribunal. համախմբութիւն ի պաշտօն. եւ Ատեան. ժողով.
Յերեկ ի մէջ ժողովրդեանն (կւրակէի) ասացաւ. (Կոչ. ՟Ժ՟Դ։)
Որ ոք ասիցէ զցեղբայր իւր ռակա, պարտաւոր եղիցի ժողովրդեան. ժողովուրդ աստ զեղբայցվոց ատեանն կոչէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 16։)
ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ, վուրդք. συναγωγή synagoga. Ժողովարան. ժողովրդանոց հրէից. սինովա.
Գնացեալ անտի յիսուս եկն ի ժողովուրդն նոցա։ Եմուտ ըստ սովորութեան իւրում յաւուր շաբաթուց ի ժողովուրդն։ Մտեալ ի ժողովուրդն յաւուր շաբաթուց՝ նստան։ Ուսուցանէր ի ժողովուրդս նոցա։ Քարոզէր ի ժողովուրդսն գալիլեացւոց։ Ի ժողովուրդս, եւ ի հրապարակս.եւ այլն։
Իսկ աստ զի ասէ՝ ի ժողովուրդս նոցա, զժողովրդանոցացն ասէ. (Շ. մտթ.։)