convener, convoker;
the Wise Man, Solomon, the Preacher;
the Book of Ecclesiastes.
cf. ԺՈՂՈՎԻՉ. այլ որպէս գ. է Եկղեսիաստէս. ἑκκλησιαστής ecclesiastes. Եկեղեցացուցիչ ժողովրդեան, քարոզ եւ վվարժապետ իմաստութեան, սեպհականեալ անուն սողոմոնի, եւ միոյ ի գրոց նորա.
Բանք ժողովրդի որդւոյ դաւթի արքայի իսրայէլի յերուսաղէմ։ ունայնութիւն ունայնութեանց ասաց ժոյովօղն։ Ես ժողովող (եյլ ձ. եկղեստիաստէս) եղէ թագաւոր ի վերայ իսրայէլի յերուսաղէմ։ Եղեւ ժողովողն իմաստուն, զի ուսուցանէր ժողովրդեանն զգիտութիւն. եւ այլն։
Եկայք տեսցուք զիմաստ բանին, հզմիտս անուան ժողովրդին։ Թամէ զհանճարըս սա ի մին, զիմաստութեանց զպիտանին, սիրով զորդիսն իսրայէլին՝ ժողովելով զամենեսին. (Շ. յիշատ.։)
Ի ժողովողէն խրատեսցի ուրախ լինել յերիտասարդականն մանկութեան ի սէրն աստուծոյ. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ի՟Գ։)
Ընդէ՞ր կոչէ զինքն աստ ժողովող. զի ի գիրս առակացն՝ որպէս ասացաք, ժողովեաց զպէսպէս եւ զբւրապատիկ ընթացս մարդկան. (Լմբ. ժղ.։) նովին անուամբ պատուոյ կոչեցին յոյնք եւ զսուրբն մեսրոպ՝ Եկղեսիաստէս կամ եկղեսիաստիկոս. վասն որոյ ի ի նա հայի ասելն.
կորեաւ ժողովողն, թագեաւ նաւահանգիստն. (Խոր. ՟Գ. 68։)