to remain empty, without;
to be emptied, evacuated;
to be uninhabited, devastated;
to become desert, desolate.
ԹԱՓՈՒՐԻՄ ԹԱՓՐԱՆԱՄ. Թափուր մնալ. ամայանալ. պարպիլ.
Զի մի՛ թափուրեսցի երկիրն, եւ գազանք ի նմա բազմասցին. (Նախ. օրին.։)
Թափրացաք եւ ունայնացաք ի ստացուածոց։ Իմացեալ զթափրանալ ամրոցին ի բնակչաց անտի. (Յհ. կթ.։)