adj.

emptied;
— աստղ, falling star;
cf. Ասուպ;
cf. Աստղ;
— ուղեղ, hare-brained, empty-headed, giddy-pated, mad;

s.

giddy-pate, light-witted person, blockhead, idiot, fool, madman.

ԹԱՓԵԱԼ ՈՒՂԵՂ. (առաւել է երկու բառ, քան բարդ). Այն՝ որոյ թափեալ է ուղեղն կամ խելքն. անմիտ. պակասամիտ.

Ոչ գիտէր թափեալ ուղեղն, թէ վճարեալ է վասն ամաղեկի. (Մծբ. ՟Գ։)