effusion, shedding;
evacuation, expulsion, egestion;
— Միածնին, descent, humiliation, incarnation of J. C.
Թափելն, եւ իլն. իբր Դատարկումն. հեղումն ի դուրս. պարպիլը, վոթիլը. կամ Ծախումն. մէկ դիէն պակսիլը.
Հա՛րկ է կա՛մ թափմանն փոխանակ ի ներքս բերել զհաւասարս, կամ լուծանիլ կենդանւոյն։ Պիտոյ է մարդոյ կերակուր եւ ըմպելի վասն թափման։ Ըստ թափման կերակրոց. (Նիւս. բն.։ Սանահն.։ (որպէս ասի եւ Թափել զաւելորդս որովայնի)։)
Կերակուր արծաթասիրացն՝ ցանկութիւն շահիցն է. վասն այսորիկ յափշտակութիւն ընչիցն որպէս զթափումն արեան՝ զմահ ի վերայ բերէ նոցա. (Ոսկիփոր.։)
Իբր Զերծումն. զերծուցիչ. խալըսում, խալըսօղ.
Նեղելոցս թափումն. (Եպիփ. խչ.։ (կամ նեղելոց սթափումն)։)
ԹԱՓՈՒՄՆ. ταπείνωσις, κένοσις humiliatio, exinanitio, evacuatio Ունայնացուցանելն զանձն. նուաստակերպութիւն ի մարդեղութեան. խոնարհութիւն.
Յիշեցուցանելով զհարսնանալն Քրիստոսի, զնորայն վասն մեր զթափումն. (Խոր. հռիփս.։)
Սակս տնօրինական եւ վասն մեր թափմանն մինչեւ ի ծառայի կերպարանն. (ՃՃ.։)
Անայլայլապէս եւ անշփոթաբար կցորդ եղեւ մեզ, ոչ ինչ կրելով ի գերալրութիւնն իւր առ ի յանբարբառելւոյն թափմանէ. (Դիոն. ածայ.։)
Ընծայեցէ՛ք զմարմնոյ զթափումն, զոգւոյ ի վեր ելս. (Ածաբ. ի կիպր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | թափումն | թափմունք |
| accusatif | թափումն | թափմունս |
| génitif | թափման | թափմանց |
| locatif | թափման | թափմունս |
| datif | թափման | թափմանց |
| ablatif | թափմանէ | թափմանց |
| instrumental | թափմամբ | թափմամբք |