s.

a roving or wandering life, vagrancy, vagabondage.

s.

πλάνη vagatio, error Ընդվայրայածութիւն. վտարանդութիւն. մոլորումն.

Տաղտկացեալ էր ի մոլորական թափառականութենէն. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif թափառականութիւն թափառականութիւնք
accusatif թափառականութիւն թափառականութիւնս
génitif թափառականութեան թափառականութեանց
locatif թափառականութեան թափառականութիւնս
datif թափառականութեան թափառականութեանց
ablatif թափառականութենէ թափառականութեանց
instrumental թափառականութեամբ թափառականութեամբք