to become desert, to be uninhabited or uninhabitable.
ἑρημόομαι desolor Անապատանալ. ամայի եւ աւերակ կամ անբնակ մնալ. թափուր մնալ. զրկիլ. խարապ՝ վէրան օլմագ.
Աշխարհս մեր յանիշխանութեան ամս երիս աւերեալ ամայանայր. (Խոր. ՟Գ. 56։)
Ողբան սուրբ մարգարէքն զամայանալն Երուսաղէմի։ Հայրապետական աթոռն ամայացեալ ի բնակողէն։ Ամայացաւ ի բնակչացն երկիրս ամենայն. (Լաստ. ՟Ժ. ՟Ժ՟Ը։)
Նմանութեամբ՝ իբր հեռանալ, հեռի գտանիլ.
Որք վասն մեղաց ամայանան ի Սուրբ Հոգւոյն. (Խոսր.։)
Ամայացեալ է եւ ոչ ոք յիմաստութենէ. (Փիլ. լիւս.։)
Երիտասարդն ի գաւազանէ ամայացեալ՝ ստահակէ. (Լմբ. առակ.։)
Միայնանալ յանապատ. առանձնանալ.
Ելեալ ի լերինս ամայանայր։ Ամայացեալ միայնակեացք. (Գր. սարկ. լուս. Ճ. ՟Ա.։)
Խափանիլ. ի մոռացօնս լինել. պադդալ գալմագ.
Զբազմամեայ ամայացեալ բանս բերի քեզ ի տեսութիւն. (Մագ. ՟Ի՟Ը։)
Եւ փոխանակ գրելոյ ԱՄԱՆԱԼ. իբր Թօթափիլ. (որպէս թէ եւ ամայանալն իցէ թափիլ իբր յամանոյ)
Զմանկահեղձոյցն չարեաց տային տոկոսին՝ յանդնդապտոյտ խորսն ամայանալով. (Սկեւռ. աղ.։)
| Présent | |
|---|---|
| ես | ամայանամ |
| դու | ամայանաս |
| նա | ամայանայ |
| մեք | ամայանամք |
| դուք | ամայանայք |
| նոքա | ամայանան |
| Imparfait | |
|---|---|
| ես | ամայանայի |
| դու | ամայանայիր |
| նա | ամայանայր |
| մեք | ամայանայաք |
| դուք | ամայանայիք |
| նոքա | ամայանային |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | ամայացայ |
| դու | ամայացար |
| նա | ամայացաւ |
| մեք | ամայացաք |
| դուք | ամայացայք |
| նոքա | ամայացան |
| Présent | |
|---|---|
| ես | ամայանայցեմ |
| դու | ամայանայցես |
| նա | ամայանայցէ |
| մեք | ամայանայցեմք |
| դուք | ամայանայցէք |
| նոքա | ամայանայցեն |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | ամայացայց |
| դու | ամայասցիս |
| նա | ամայասցի |
| մեք | ամայասցուք |
| դուք | ամայասջիք |
| նոքա | ամայասցին |
| Prohibitif | |
|---|---|
| դու | մի՛ ամայանար |
| դուք | մի՛ ամայանայք |
| Impératif | |
|---|---|
| դու | ամայացի՛ր |
| դուք | ամայացարո՛ւք |
| Exhortatif (thème du passé) | |
|---|---|
| դու | ամայասջի՛ր |
| դուք | ամայասջի՛ք |