trepidation;
start;
shudder, horrour;
convulsive motion;
whim;
shiver, shivering;
ի դողման լինել, կալ, զդողման հարկանիլ, to tremble;
ահիւ եւ դողութեամբ, with fear and trembling;
եմուտ — յոսկերս իմ, (the shudder penetrated to my bones), I trembled with fright, I shuddered with fear;
— կալցի ի քէն զլերինս, at thy presence the mountains will tremble;
— երկրի, earth-quake.
ԴՈՂՈՒԹԻՒՆ ԴՈՂՈՒՄՆ. τρόμος, πάλος tremor, commotio Դող. դողալն. երերումն. սարսումն. սասանութիւն. եւ Սարսռումն. սոսկումն. ահ եւ երկիւղ.
Դողութիւն ոտից, միջաց։ Դողումն ոսկերաց, ծովու, ջերման. (Սղ. ՟Կ՟Ե. 9։ Ես. ՟Ի՟Ա. 13։ Ամբ. ՟Գ. 15։ Սարգ. յկ. ՟Բ։ Նար. ՟Գ։)
Ցնծացէ՛ք առաջի նորա դողութեամբ։ Ահիւ եւ դողութեամբ։ Դողումն եւ սոսկումն պատահեցին ինձ։ Դողումն կալցի զամպարիշտս.եւ այլն։
Մատչիմք մեծաւ դողութեամբ, սաստիկ երկիւղիւ. (Նար. ՟Լ՟Գ։)
Ո՜ անիծիցս այսմիկ, որ երեւելեացս դողումն հարկանիցէ. (Ոսկ. յաւագ ՟բշի.։)
Զահի հարեալ եւ ի դողման կան բնակիչքն. (Եփր. յես.։)
Եղեւ շարժ մեծ. եւ ի դողմանէն երկեան իշխանն եւ զօրականքն. (Հ=Յ. փետր. ՟Ի.։)
Երկիւղ իցէ դողումն զգայութեան սրտին. (Կլիմաք.։)
Մեռանէր ի դողմանցն (այսինքն սոսկալի իրաց), որ լինելոց է յայնժամ։ Դողմունս անհանդուրժելիս. (Վրք. հց. ՟Դ. ՟Ի՟Բ։)
Միտք ի դողման, ակն ի վայր անկեալ. (Վրդն. ծն.։)
Ի ԴՈՂՄԱՆ ԼԻՆԵԼ. Դողալ. զահի հարկանիլ.
Ի դողման եղեալ զարհուրեցան յոյժ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)
Ի դողման եղեալ՝ յաղօթս ապաւինի. (Լաստ. ՟Ի՟Գ։)
Եւ ամենքին ի դողման լինիմք զարհուրելով. (Մաշկ.։)
Ի դողման եմ. (Հ=Յ. փետր. ՟Ժ՟Ը.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դողութիւն | դողութիւնք |
| accusatif | դողութիւն | դողութիւնս |
| génitif | դողութեան | դողութեանց |
| locatif | դողութեան | դողութիւնս |
| datif | դողութեան | դողութեանց |
| ablatif | դողութենէ | դողութեանց |
| instrumental | դողութեամբ | դողութեամբք |