adj.

cf. Դողդոջոտ.

cf. Դողդոջ.

Դողդոջոտ մարմին. (Ճ. ՟Բ.։ որ ի Ա. դողդոչ։)

Զօրացարո՛ւք ձեռք լքեալք եւ ծունկք դողդոջոտք. (Ոսկ. ես.։)

Անհաստատք եւ դողդոջոտք՝ մեր կամքս. (Փիլ. լին.։)

Զձեռս դողդոջոտս, եւ զծունկս կթոտս հաստատեցէ՛ք. (Եփր. եբր.։)

Յանհիմն ի դողդոչուն խորհրդոց. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1. եւ 2։)