vn.

to vacillate, to totter, to waver;
to shudder.

չ.

ԴՈՂԴՈՋԱՄ կամ ԴՈՂԴՈՉԱՄ ԴՈՂԴՈՋԵՄ կամ ԴՈՂԴՈՉԵՄ. Ստէպ դողալ. երերիլ. դեդեւիլ. դողդղալ.

Դողդոջայ ձեռնդ, կամ ձեռք. (Լմբ. ժող.։)

Ետես զծերն, զի դողդոչայր. (Ճ. ՟Ա.։)

Ըստ նմին հօրն՝ որդին դողդոջէր. այն էր երիտասարդ ի ցաւս. (Եփր. ծն.։)

Մարմնով դողդոջէր. (Վրդն. ծն.։)

Ոչ դողդոջէ։ Ոչ դողդոչելով. (Ոսկ. յհ.։)