Դիւրանցուկ

cf. դիւրանց.

Արմատ դիւրանցուկ. (Ճ. ՟Ա.։)

Մի՛ ոք դիւրանցուկ համարեսցի զայն հուր. (Գէ. ես.։)

Իսկ (Նիւս. կազմ.)

Փափուկս եւ դիւրանցուկս եւ արագամաշս լինել մեզ առ ի գնացս՝ թաթիցն. յն. εὑπαθής իբր դիւրակիր։