adj.

very suitable, proper, becoming, convenient.

adj.

εὕθετος appositus, aptus Քաջայարմար. դիպօղ. աջող.

Առ ամենայն պատշաճագոյն սպասաւորութիւնն դիւրայարմար լինի. (Նիւս. երգ.։)

Դիւրայարմարս սպասաւորս առ իւրեանց կարօտութեանն պէտս։ Դիւրայարմարք մատուցանելոյ ի պէտս շինողացն. (Պիտ.։)

Դիւրայարմար քնար. (Երզն. լս.։)

Միայն աստուծոյ կարողի եւ յամենայնի խնամողի կարողութիւնս այս է դիւրայարմար. (Արծր. ՟Գ. 1։)

Որպէս երկաթ՝ հրատեսակ լինելով՝ կակղագոյն լինել, իբրու դիւրայարմարք պատահել կարողին եւ մակացողին խրատել զստ. (Պղատ. օրին. ՟Բ։)