hy    |   fr

Դիւրապատիր

adj.

that deceives himself easily;
easily deceived.

adj.

Որ դիւրաւ պատրի. դիւրախաբ.

Դիւրապատիր մարմին, կամք, բնութիւն, եւայ, կանայք, մարդիկ. (Նար. ՟Խ՟Ը։ Լմբ. պտրգ.։ Վրդն. ծն.։ Սանահն.։ Ոսկ. ՟բ. կոր.։)