adj.

ԴԻՒՐԱՌ եւ ԴԻՒՐԱՌԻԿ. Դիւրին յառնուլ. իբր ախորժելի, կամ զբռամբ ածելի.

Յորժամ մեղաց դառըն պատառ, մեզ երեւի քաղցր եւ դիւրառ. (Շ. այբուբ. ՟Բ։)

Ցանկ դիւրառիկ իմն կարծի. (Գէ. ես. ՟Ե։)