ԳԻՏԵՆԱԼ. Որպէս ռմկ. գիտել. այսինքն Գիտել. ճանաչել.
Գործ է խոհեմութեան գիտենալն զժամանակն. (Արիստ. առաք.։)
Առ եղեալն առ ձեզ է այժմ նայել եւ գիտենալ. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)
Մարգարէութեամբ գիտենալ. (Նիւս. կազմ. ՟Ժ՟Ե։)
Գիտենեն դպրութիւնս. (Վրդն. օրին.։)
ԳԻՏԵՆԱԼ. որպէս Գիտենալ. խառնակիլ.
Գիտենալ ընդ նմա. (Նոննոս.։)
Որ եւ մերձենալն առականք եւ խայտառակութիւնք են, զոր եւ գիտենալ կոչեն. զի անգիտանալն անմերձենալի ասի. (Վրդն. օրին.։)