hy    |   fr

Գթածութիւն, ութեան

s.

cf. Գութ.

s.

Գթած սիրտ. գթութիւն.

Յուսալով ի գթածութիւն բարերարութեանդ քո. (Խոր. ՟Գ. 57։)

Թէ յիս ցուցցես զգթածութիւն՝ լուծիչդ անիծից. (Նար. ձ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գթածութիւն գթածութիւնք
accusatif գթածութիւն գթածութիւնս
génitif գթածութեան գթածութեանց
locatif գթածութեան գթածութիւնս
datif գթածութեան գթածութեանց
ablatif գթածութենէ գթածութեանց
instrumental գթածութեամբ գթածութեամբք