vn.

to stumble, to trip;
to commit a fault;
to fail;

va.

cf. Գթեցուցանեմ.

չ.

προσκόπτω, προσποκταίνω, κοπιάω impingo, offendo, labor Գայթել, սայթաքել. գայթագղիլ. ընդհարկանիլ ընդ խոչ եւ ընդ խութ, եւ վտանգիլ ի կործանումն. խոտորիլ. մոլորիլ. յանցանել. անկանիլ. սահիլ, սկրդիլ.

Գթեցին նոքա առ վիմին գայթագղութեան։ Գայթագղի կամ գթէ. (Հռ. ՟Թ. 32։ ՟Ժ՟Դ. 21։)

Գթեաց ի գնալն. (՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Է. 39։)

Է ոք՝ որ գթէ, եւ ոչ մտօք. (Սիր. ՟Ժ՟Թ. 17։)

Յաջն գթեցի։ Զվիմին գթել ոչ գրեցեր։ Դոյզն ինչ գթեցին։ Ոչ ընթացաւ, որքան թէ գթեաց. (Նար.։)

Առաջնորդն նոցա գթեալ թիւրեցաւ յուղւոյն։ Թողութիւն շնորհեցէ՛ք ինձ ե՛ղբարք, զի գթեալ եմք։ Մոլէր դարձեալ ի կին իւր ... գթէի առ կին իմ. (Վրք. հց. ՟Ե. ՟Զ։)

Ներեա՛ գթելոյն սոցա քում պատուիրանի։ Զգթելն մեզ ի պատուիրանաց քոց սրբոց ներողութեամբ թողուլ. (Լմբ. պտրգ.։)

ն.

ԳԹԵՄ, եցի. ն. ԳԹԵՑՈՒՑԱՆԵՄ, ցուցի. Սայթաքեցուցանել. գայթագղեցուցանել. կործանել՝ կամ խթելով, կամ խոչ եւ խութ առ ոտս դնելով. մոլորեցուցանել, յանցուցանել.

Զպարզամիտսն դիւրաւ գթեսցէ. (Ի գիրս խոսր.։)

Գթել զընկերն, զընտրեալս, եւ այլն։ Գթեցաւ ի դիւաց իբրեւ զմարդ. (Վրք. հց.։)

Ի ճանապարհին գթեցուցանէր (դեւն) զգրաստն. (Հ=Յ. նոյ. ՟Ա.։)

Իգրկացն աստուծոյ հանեալ՝ յոտս ստամբակին գթեցոյց. (Նար. ՟Խ՟Ը։)

Զուղիղ բանն աստուծոյ նախահօրն ձեր թիւր մեկնեալ՝ գթեցուցի. (Լմբ. ատ.։)

Գթեցուցանեմ ի ճանապարհէ կենաց. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)