Իբրեւ գթած. գթութեամբ. գթաբար. մարդասիրապէս.
Զմեր գթածաբար կամեցեալ փրկագործել զբնութիւն. (Խոր. հռիփս.։)
Երկնայինն Ադամ գթածաբար զփրկութիւն կամեցեալ նորագործել. (Անյաղթ բարձր.։)
Գթածաբար խոնարհեալ. (Անան. ի պետր.։)
Գթածաբար առողջացուսցես, կամ գրաւականեսցես. (Նար. ՟Ժ՟Ը. ՟Լ՟Զ։)
Գթածաբար ընդունել, կամ արտասուել, ցաւակից լինել. (Վրք. ոսկ.։ Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)